Sztuki Maliny Prześlugi oglądam z prawdziwą przyjemnością. Ostatnio mam ku temu wiele okazji, bo niedawno zakończona TEATROTEKA FEST 2020 przyniosła dwie realizacje jej tekstów, „Dziób w dziób” i „Pustostan”, a 26. Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej aż cztery.
Czytaj więcej o Monarchia pajdokratyczna …
Od 22 lutego 2020 można śnić na jawie w łódzkim Teatrze Pinokio. Spektakl „Ander-sen” w reżyserii Tomasza Kaczorowskiego zawiera trzy składniki widowiska teatralnego, które osobno intrygują, a w tercecie zachwycają: nieszablonową proporcję słowa i obrazu, olśniewającą oprawę plastyczną i aktorów śpiewających.
Czytaj więcej o Fuzja talentów, czyli „Ander-sen” …
Mam szczęście do kobiecych monodramów w Bielsku-Białej. Przed dwoma laty widziałam Wandę w wykonaniu Anity Janci-Prokopowicz, a teraz wiatry 26. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej zaniosły mnie na Wyspę Kalinę.
Czytaj więcej o Kalinowy sukces …
Sztuki powstałe z inspiracji historycznych to moja ulubiona kategoria, dlatego z ciekawością zanurzyłam się w Mazagan. Miasto Beniamina M. Bukowskiego.
Czytaj więcej o Co nam przynosi Mazagan? …
Grochów to zaproszenie do laboratorium pamięci. Obiektem badań jest życie na warszawskiej Pradze-Południe.
Pasjonaci teatralnych wypraw do Opola wiedzą, że aby z dworca dostać się do Teatru im. Kochanowskiego, trzeba wejść na wysokie schody prowadzące do kościoła, a następnie przejść przez mały kościelny park, gdzie na ławkach siedzą Marek Grechuta i Starsi Panowie, by potem wyłonić się po drugiej stronie, gdzie wita nas zgoła odmiennym klimatem Solaris Center. I ja odbyłam w piątek 27 września 2019 tę sympatyczną marszrutkę, zmierzając na premierę Mistrza i Małgorzaty w reżyserii Janusza Opryńskiego.
Ze świeżutkiego wyboru dramatów Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk Siedem nieprzyjemnych sztuk teatralnych, w tym trzy o Żydach, znałam z lektury jedynie trzy. Walizkę, Burmistrza i Popiełuszkę.
Tegoroczny XVI Festiwal Kultury Żydowskiej „Warszawa Singera” upłynął mi pod znakiem zachwytów teatralnych i nowości literackich.
W trakcie finału 25. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej usłyszałam kilkakrotnie nazwisko Klaudii Hartung-Wójciak. Ponieważ usłyszałam je po raz pierwszy, zaciekawiło mnie, jaki typ wyobraźni ma reżyserka i autorka tekstów scenicznych z rocznika 1990, co ją w teatrze interesuje.